♥ Opgenomen in een revalidatiekliniek | Leven met een hersenletsel #3

We kunnen je niet beter maken’, dit waren de woorden die hard aankwam bij het intakegesprek. De artsen in het ziekenhuis kunnen niks meer doen. En dan wordt je opgenomen in een revalidatiekliniek. De plek waar ze je tools geven om je leven zo makkelijk mogelijk maken.

Ik sliep heel erg veel in de eerste periode

Het is de plek waar ze je niet meer beter kunnen maken, maar waar ze het leven wel makkelijker kunnen maken. Het is de plek waar ik ontzettend tegenop zag om naar toe te gaan, maar het is ook de plek waarvan ik het niet leuk vond toen ik werd ontslagen. Als je wordt opgenomen in een revalidatiekliniek is het leven een achtbaan van emoties. Maar het is uiteindelijk een betere achtbaan om in te stappen dan de achtbaan waar ik een ongeluk in het gehad. Om te worden opgenomen in een revalidatiekliniek is niet leuk, maar je komt er hoe dan ook beter uit.

Opgenomen in een revalidatiekliniek; poliklinisch

Ik weet nog goed toen ik in de wachtkamer zat van de revalidatiekliniek Groot Klimmendaal in Arnhem. Mensen zonder benen kwamen voorbij, mensen in rolstoelen, mensen die in een ziekenhuisbed lagen. Allemaal gehandicapte mensen, daar hoorde ik toch niet bij? Ik ben toch niet zo? Ik heb gewoon mijn hoofd gestoten en het komt nog wel goed. Maar daar werd ik wakker geschud. De revalidatiearts kwam maar gelijk met de deur in huis vallen. We kunnen je niet beter maken, dat doen ze in het ziekenhuis. Maar wij kunnen er wel voor zorgen dat je beter kan leven met je handicap. Ineens voelde ik een stempel op mij worden gedrukt. Ik, gehandicapt? Ik pas toch helemaal niet in dat hokje? Ja, ik ben beperkt, maar ik voel mij helemaal niet gehandicapt. En dat is nog steeds zo.

Na de intake begon ik met poliklinische behandelingen. Ik kreeg ergo-, fysiotherapie en ik moest naar de psycholoog. Mijn leven werd in kaart gebracht. Al snel bleek dat ik mijn beperkte energie niet goed bestede. Toch kregen ze niet helemaal goed vat op mijn situatie en wat ze er precies aan moesten doen om mij te helpen.

Dan wordt je echt opgenomen in een revalidatiekliniek

Na een maand revalideren had ik een verloopbespreking met de revalidatiearts. Dit keer met de revalidatiearts van de hersenletselafdeling. Hij legde uit dat er drie categorieën zijn op het gebied van hersenletsel. Je hebt mensen met een licht hersenletsel, middel en zwaar. Bij mensen met een zwaar hersenletsel moet je denk aan mensen die niks meer zelf kunnen doen en veel hulp nodig hebben. Mijn geluk is dat ik onder de groep met een licht hersenletsel val. Maar de revalidatiearts gaf wel aan dat ik degene ben met het zwaarste lichte hersenletsel die hij ooit had gezien. En dat maakte het ook dat ze er minder vat op konden krijgen. Het leek het team beter als ik werd opgenomen in een revalidatiekliniek. Dit kwam hard aan. Want ik was dus blijkbaar slechter dan ik zelf dacht. En opgenomen worden in een kliniek is toch ook gek, je wordt uit je vertrouwde omgeving gehaald. Je slaapt in een ziekenhuisbed in een klein kamertje waar je moet leven volgens allemaal regels. Even voelde het alsof mijn leven nog meer op de kop werd gezet.

Nog een kale saaie ziekenhuiskamer

Opgenomen in een revalidatiekliniek zijn is helemaal niet erg!

Verdrietig was ik toen ik op zondagavond werd opgenomen in een revalidatiekliniek. Je voelt je al slecht en je weet niet wat je te wachten staat. Op dat moment was alles in mijn leven onzeker. Maar ik wist dat ik het moest doen als ik verder wilde komen. En dat wilde ik. Ik wilde optimaal revalideren, want zo ging het niet. Als je iets wilt bereiken moet je soms uit je comfortzone. Dan moet je soms dingen doen die onbekend zijn. Maar daarvan kan je alleen maar leren en kan je alleen maar groeien. Het voelde als een sprong in het diepe, maar ik ben er sterker en beter uitgekomen. Ik kan ineens het eind van de dag halen, in plaats van 11uur ‘s ochtends zonder mega vermoeidheid. Ik heb geleerd om te luisteren naar mijn (‘nieuwe’) lichaam, ik heb vrienden gemaakt, nieuwe hobby’s ontdekt/ ontplooit en ik mezelf leren accepteren met mijn handicap. Hoe ik dat allemaal heb geleerd en hoe het leven in een revalidatiekliniek eruit ziet vertel ik in de toekomst in andere leven met een hersenletsel blogs.

Gelukkig mocht je de kamer zelf aankleden

Wil je meer lezen over het leven met een hersenletsel, lees dan de ongeluk in een achtbaan en van Kalkar Winderland naar het ziekenhuis blog. Weet dat ook al voel je je in sommige situaties niet fijn en op je gemak je altijd iets kan leren. Dat je er altijd beter en sterker uit kan komen. Het is aan jou of je er voor open staat!

♥ Wanneer heb jij voor het laatst iets gedaan waarbij je helemaal uit je comfortzone was? Wist je dat ik was opgenomen in een revalidatiekliniek?

Wil je meer lezen over hersenletsels?
Ongeluk in een achtbaan | leven met een hersenletsel #1
Van Kalkar Wunderland naar het ziekenhuis| leven met een hersenletsel #2
Opgenomen in een revalidatiekliek| leven met een hersenletsel #3
Waar heb je last van bij een hersenletsel
De gevolgen van overprikkeling | leven met een hersenletsel #5
Mentale gevolgen van overprikkeling | Leven met een hersenletsel #6
Fase 3 van overprikkeling bij een hersenletsel | Leven met een hersenletsel #7
Leven van een blogger met een hersenletsel
3 x rust vinden in een overvolle agenda
Of lees meer op hersen-uitleg, Hersenz en/ of Hersenletsel.