♥ Ongeluk in een achtbaan | Leven met een hersenletsel #1
Je bent 23, je staat vol in het leven. Je bent bijna klaar met je studie, je hebt een leuke bijbaan en geniet van een druk sociaal leven. Wanneer je de auto instapt naar een pretpark ben je nog vol aanwezig. Niet wetende dat je na de tweede attractie weer terug in de auto zit. Alleen dan als een zombie vol bloed en dat je leven er vanaf dat moment nooit meer hetzelfde zou zijn. In deze blog vertel ik eindelijk eens hoe ik mijn hersenletsel opliep.
In de blog positief zijn en zoeken naar magie schreef ik al waarom ik eigenlijk nooit eerder over mijn hersenletsel schreef. Maar door vragen (meestal van bekende) realiseerde ik dat jullie informatie missen waardoor de blogs misschien minder zeggen dan wanneer je de achtergrond kent. Het enige wat ik niet wil is dat ik de hersenletsel word. Ik ben namelijk ik en niet het meisje van de hersenletsel. Niet dat ik het hebben ervan ontken, maar ik en mijn blog zijn meer dan dat. Dat gezegd te hebben kan ik weer terug naar de dag in het voorjaar van 2009.
Dit was ik voor het ongeluk
Ik had een dag vrij genomen om samen met mijn zusje, moeder en tante een nachtje naar Kalkar te gaan, naar Kernwasser Wunderland. Een kinderpretpark, maar met veel entertainment voor volwassenen. Ik had heel hard gewerkt en mijn masterscriptie was bijna afgerond. Ik vond dat ik wel een beetje vermaak verdiende. De avond van aankomst hadden we ons prima vermaakt. De volgende dag liep het anders.
Ongeluk in een achtbaan
Ik ben echt ik wil alles een keer doen, ik ben een ik ben overal voor in type. Of eigenlijk was, nu moet ik overal over nadenken. Maar in een pretpark was niks te gek. Hoe sneller, hoe beter. Dus ik moest altijd overal in. Ook in de waterbaan met boomstammen. Ik zat voorin, mijn zusje achter mij. Verder was het leeg. De eerste kleine afdaling ging goed. Door het opspattende water waren we een beetje nat geworden. Maar dat hoort er bij. Op een mooie zonnige dag ook helemaal niet erg. Maar de tweede afdaling zorgde ervoor dat mijn leven in een paar seconden geheel op zijn kop werd gezet. Het zijn seconden waar ik mij met vlagen wat van kan herinneren. Het waren seconden waarvan de gevolgen nog steeds heel groot zijn.
De afdaling die mijn leven geheel op zijn kop zette Bron
Ergens tijdens de afdaling ben ik voorover gevallen. Mijn hoofd heb ik waarschijnlijk twee keer heel hard gestoten, één keer aan de voorkant en daarna nog een keer aan de achterkant toen ik weer omhoog schoot. Daarbij heb ik mijn voorhoofd opengehaald. Wat ik mij kan herinneren is dat mijn handen in eens onder het bloed zaten. Ik begreep niet waar het vandaan kwam. Ik voelde op dat moment namelijk helemaal niks. Mijn zusje hing kokhalzend over de reling omdat ze tegen mijn open voorhoofd aan keek. Een stuk van mijn huid was er als het ware afgeschaafd, en blijkbaar was dat geen fraai gezicht. Kinderen die in de rij stonden begonnen bijna te huilen toen ik uitstapte en ik had nog niet door dat ik het was die zo bloedde. Ik was blijkbaar in shock.
Gelukkige maak ik mooi littekens en is het plekje heel erg klein geworden op mijn voorhoofd
Leven met een hersenletsel
Hoe ik van Kalkar in het ziekenhuis terecht kwam en hoe de behandeling van mijn hersenletsel verder ging zal ik in een andere blogs verder vertellen. Verder wil ook graag met leven met een hersenletsel reeks tips geven hoe je makkelijker kan leven. Dit hoeft niet eens te zijn wanneer je een handicap hebt of een ziekte. Sommige tips zijn altijd toepasbaar. In de skiën met een hersenletsel blog geef ik eigenlijk al kort de belangrijkste tips. Mocht je ergens nieuwsgierig naar zijn stel gerust je vraag in de comments of stuur een e-mail naar info@alllovelythings.nl. Ik beantwoord met liefde je vraag.
♥ Wist jij dat ik een hersenletsel heb? Ook hoe ik het heb opgelopen? Is er iets in jouw leven geweest wat het totaal heeft veranderd?
Wauw ben even sprakeloos.. Wat een verhaal. Ik vind dat je een hele sterk vrouw bent. Want een impact moet dat allemaal op je leven gehad hebben. Vroeger wilde ik ook overal in. Nu voor een goud meer. Je hoort en ziet tegenwoordig dat er zoveel ongelukken gebeuren omdat er iets is met de attracties.. brr moet er niet aan denken.
Ja het lijkt net alsof je dat soort dingen steeds vaker hoort. Maar misschien komt het omdat het nu meer opvalt. En wat een lieve woorden! Echt heel lief van je! Het heeft zeker een impact gehad (heeft het nog steeds), maar het heeft er ook voor gezorgd dat ik ben begonnen met bloggen. En hopelijk kan ik mensen zo stimuleren om meer te genieten van het leven!
Wauw.. wat mega bizar is dit zeg… ik herken het wel want toen ik van een brug afviel en mijn hand helemaal open lag door het prikkeldraad ging het zo snel en toen ik naar mijn handen en schoenen keek was alles bloed.. maar kan er nog zo weinig van herinneren.. helaas heb ik nog steeds tot op de dag van vandaag een rare vingertop.. vreselijk voor je zusje ook om zoiets te zien.. bizar
O jee van een brug afgevallen, wat heftig zeg! Werkt je hand wel nog normaal, naast de vervelende vingertop? Gek hè dat sommige stukjes zo weg kunnen zijn?! Alsof het een film is die je ooit ergens hebt gezien en je maar vaag kan herinneren.
Wauw wat is dit bizar en schokkerend. Ik heb een auto ongeluk meegemaakt, maar kan ik denk ik niet zo vergelijken met dit maar ik snap die angst wel
Elk ongeluk is niet fijn! Een auto ongeluk lijkt mij juist angstig. Heb je er schade bij opgelopen?
Wat goed dat je het nu ook beschreven hebt. Ik kan het me nog zo goed herinneren allemaal, misschien wel vooral omdat het net voor onze bruiloft was. En inderdaad, met deze mooie blog als gevolg heeft het ergens ook een positief puntje.
Dat vond ik zo erg, dat het voor jullie bruiloft was. Maar gelukkig kon ik er wel bij zijn. Ik had jullie mooie dag voor geen goud willen missen! Er is altijd iets positiefs, in elke situatie!
Het is onbegrijpelijk hoe een leuk dagje zo om kan slaan en je leven daarna nooit meer hetzelfde kan zijn. Ik vind je enorm dapper en een voorbeeld voor velen. Want jouw positiviteit werkt aanstekelijk!
Wat heftig meid!
Hoe zo een leuke dag veranderde in een pijnlijke nachtmerrie.. Dat moet echt shockerend geweest zijn voor jou!!
Ben benieuwd naar je volgende blogpost ?
Gek ja dat zo iets in één keer helemaal om kan slaan. Maar uit elke situatie, hoe vervelend het ook is, komt iets positiefs. Soms moet je even opzoek, maar er is altijd iets! Bedankt voor je lieve berichtje!
Heel mooi en knap dat je dit deelt! Respect! Xx
Respect mandy voor je openhartige blog ? Knap hoe je zo vol in t leven staat en geniet van kleine dingen ?!
Super heftig, vind het ook zo bizar dat zoiets in een boomstam attractie kan gebeuren. Hoe vaak ben ik daar zelf wel niet in geweest en al die kinderen elke dag… je bent een topper Mandy! ♡
Raar om dit nu zo te lezen ik ben gisteren namelijk met mijn 2 zoontjes en begeleiding naar kalkar geweest en hebben ook in de boomstammen gezeten. Gelukkig zijn wij er wel heel uit gekomen en vonden we het leuk. Bizar om dan nu dit over jou te lezen. Gelukkig ben je idd een sterke vrouw en heb je je leven weer goed opgepakt. We hebben echter gisteren een ander ongeluk voor onze ogen zien gebeuren. We liepen naar de kartbaan om te gaan karten maar besloten eerst eens even te kijken. Nou na een aantal ronden ging het flink mis. Een jongen van ongeveer 14 jaar reed tegen de banden op en een meneer erachter kon niet op tijd remmen of uitwijken. Hij reed vol met zijn kart op de jongen en belande met de kart op het hoofd van de jongen. Echt heel heftig. We weten niet hoe het verder is gegaan met de jongen maar wij zijn zelf niet meer gaan karten.
Hi Noortje, jeetje jullie hebben ook iets meegemaakt daar. Een ongeluk zit vaak in een klein hoekje en pretparken blijken dan ineens toch niet meer zo veilig te zijn als je in eerste instantie denkt. Nu is het denk ik ook zonde om nooit meer iets te ondernemen, maar het is niet zonder risico. Je staat er alleen nooit bij stil, tot er iets gebeurd. Hopelijk is de jongen er goed vanaf gekomen! Fijn overigens dat je je verhaal hier deelt en bedankt voor je lieve compliment!