♥ Mijn guilty pleasure #2

Ken je het TLC programma extreem couponing?  Als het in het Nederland kon dan was  ik er ook zo één geweest. Briljant vind ik het. Mensen verzamelen allemaal kortingsbonnen en plannen alles zo in dat ze de boodschappen bijna voor niks mee kunnen nemen. Met karren, ja meerdere karren, vol komen ze aan bij de kassa. Wanneer de caissière eindelijk alle boodschappen heeft gescand begint het pas. De teller staat in de honderden dollars, soms tegen de duizend aan en dan begint het aanslaan van de coupons. Zoveel procent korting hierop, een verdubbellaar, hele boekwerken met strategieën en nog meer bonnen (verzameld uit allerlei kranten, ook uit de gejatte krant van de buurman) komen tevoorschijn. En uiteindelijk betalen ze vaak maar een paar dollar. Briljant toch, karren vol boodschappen met 95% korting. Dat je nu tien pakken babyvoeding hebt terwijl je geen kinderen hebt, wat maakt jou het uit, je hebt er het maximale uitgehaald. Er is altijd wel iemand die je ermee blij kan maken.

Van $684,56 naar $8,27, niet slecht toch? Bron

Toen ik nog bij mijn ouders woonde was ik niet zo. Ik kocht regelmatig Dior make-up en kleren van Tommy Hilfiger. Je denkt er niet echt over na, want je hoeft geen huur te betalen dus je hebt geld zat. Nou, ja… Maar sinds ik op mezelf woon zijn de acties toch wel erg aantrekkelijk geworden. Zo kan je toch redelijk wat geld besparen. Ik kijk bijvoorbeeld eerst welke producten er bij de supermarkten in de aanbieding zijn en dan bepaal ik mijn weekmenu pas (ik plan mijn weekmenu vooruit.  Het scheelt mij namelijk heel veel energie als ik niet elke dag naar de supermarkt hoef). Ook de folders worden goed doorgespit. Vooral de 1+1 acties zijn favoriet. Alleen soms draai ik erin door. Omdat het in de aanbieding is, is het handig om iets in te slaan. Zo heb ik regelmatig een kast vol staan met z’n ongeveer zes pakken sinaasappelsap, zes pakken knäckebröd, vier rollen rijstenwafels, vier pakken (verse) pasta en zo kan ik nog wel even doorgaan. De kast kan dan nauwelijks dicht. Maar hé ik gebruik toch alle spullen, dus dan koop ik het liever met korting. Dat ik soms iets overdatum terug vind is dan te verwaarlozen, toch? Ik hoef me in ieder geval voorlopig niet af te vragen of ik nog genoeg douchegel heb en verhongeren doe ik ook niet.

Nee, zoveel heb ik nou ook weer niet. Bron

Het erge is dat ik met alles wat ik zie wel een reden kan bedenken waarom ik het moet kopen. Zo is een muts altijd handig met het koude weer, hij is maar €2,50 (koopje, toch?) en deze kleuren heb ik nog niet. Dat ik de week ervoor al een muts en twee hoofdbanden heb gekocht terwijl ik al genoeg had ben ik ineens helemaal vergeten. Had ik al gezegd dat hij maar €2,50 was? En nagellak. Nagellak blijft lang goed en ik wil er toch verzorgd uitzien. Trouwens dit kleurtje heb ik nog niet (wel drie tinten die erop lijken, maar hij is toch anders.) Aangezien de actie 1+1 is mag ik er nog een uitzoeken,  jeuj! O, shit ik kan niet kiezen. Ik probeer dan mezelf nog te dwingen om er één te kiezen, maar mijn onderbewustzijn heeft al lang gekozen. Verzetten heeft geen zin. Kies gewoon nog een vierde, dan heb je er twee gratis. Eenmaal thuis gekomen besef ik me dat mijn kast al uitpuilt met nagellak en dat deze vier parels er eigenlijk niet meer bij passen. Toch ben ik zo blij als een klein kind met mijn nieuwe aanwinst en dat is toch ook wat waard!?
Mijn voorraadbak zit ook zo vol door gratis dingen. Producten komen binnen via de post, omdat ik weer één of andere actie op het internet heb gezien of ze liggen bij de kassea in de winkel. De Kruidvat heeft dat vaak. Uhm, het is gratis, dan laat je het toch niet liggen?!?

Mijn grootste valkuil! Bron

Je kan je dus wel voorstellen dat een winkel zoals de Primark of de Action voor mij een ramp is. Tegenwoordig spreek ik vooraf een budget met mezelf af. Het werkt nu nog niet, maar de eerste stap is gezet. Denk ik.

En zo is het, toch? Bron

Ik ben zeker geen krent (mocht je dat uit dit verhaal misschien denken). Ik zou mijn laatste cent nog aan iemand anders geven. Maar net zoals ik het het meest uit mijn leven wil halen, wil ik ook zoveel mogelijk uit mijn geld halen. Misschien was het anders geweest als ik miljoenen op de bank had staan, maar helaas… dat heb ik niet.

♥ Ben jij een koopjesjager? Wat kan jij niet laten liggen in een winkel?