♥ Hoe is het om te IPB-en

Tot een kwartier voor vertrek van het vliegtuig weet je nog niks? Ga je op reis of gaat de reis terug naar huis? IPB-en bezorgt je grijze haren en een hele bijzondere ervaring! Maar wat houdt IPB-en in en hoe is het om te IPB-en.

Mijn zusje roept al jaren lang dat ze stewardess wilt worden. Vorig jaar is haar droom uitgekomen en vliegt ze met KLM de hele wereld over. Ze komt op de meeste bijzondere plekken. Als reisliefhebber, kan ik alleen meer jaloers zijn op de bestemmingen die ze aandoet (bijvoorbeeld Japan, Oman, Brazilië, China en Zuid-Afrika). Al is het reizen als stewardess wel iets anders dan wanneer je gaat reizen reizen. Ook al ziet ze veel, ze is wel daar voor haar werk. Het verschil merkte ik goed toen ik eindelijk (jarenlang zijn we lekker gemaakt met het feit dat we mee mochten vliegen) met haar mee mocht IPB-en.

Wat is IPB-en?

Het lijkt een afkorting van een ziekte, maar IPB-en staat heel simpel voor Indien Plaats Beschikbaar. Je kan dus voor een gereduceerd tarief meevliegen als er plaats beschikbaar is op een vlucht. Deze regeling is eigenlijk voor de steward(ess) zelf, voor de partner en kinderen van. Andere reisgenoten vallen onder de noemer companion. Dus officieel was ik een companion en geen IPB-er. Toch werden we wel zo genoemd.

Helaas vloog ik niet gratis mee. Heel veel mensen denken dat dit zo is. Wat je wel betaalt ligt aan de bestemming, je betaalt namelijk voor belasting en brandstof. Hoe verder de reis, hoe hoger het bedrag. Wij betaalden per persoon 310 euro voor een retourtje naar Buenos Aires. Best een goede deal toch?

Hoe is het om te IPB-en?

Zenuwslopend!! Ik denk dat ik heel wat grijze haren erbij heb gekregen. Bij aankomst check je in, met alleen handbagage. Je weet immer niet zeker of je mee kan vliegen en je wilt niet dat je koffer ergens in het ruim ligt als blijkt dat je naar huis moet. Je krijgt wel een boarding pass, maar geen stoelnummer. Volgens mijn zusje moesten we gelijk naar de gate om de boarding pass af te geven aan het grondpersoneel. Je maakt daar een praatje en dan is het hopen dat je mee kan.

Nog een rustige gate

In ons geval was het vliegtuig overgeboekt en er waren negen mensen die wilde IPB-en. Ik zag de kansen heel klein in. Want negen mensen, dat is echt veel. En dan moet je anderhalf uur wachten en ik kan je vertellen ik heb elke minuut voorbij zien komen… De gate was in het begin nog helemaal leeg, dat gaf hoop, maar een kwartier voor boarding tijd stond de hele gate overvol. Ik denk dat er wel een rij stond van 20 minuten. Zoveel mensen.

We waren al nieuwe plannen aan het maken. Een paar nachtjes Amsterdam? Bezoekje brengen aan de last minute balie? Op dat moment ging ook de ticketverkoop dicht voor de vlucht en het grondpersoneel gaat puzzelen. Wie is er ingecheckt? Hoeveel stoelen houden ze over? Driekwart van de mensen die meevlogen zaten al in het vliegtuig, en toen werden we omgeroepen. Ik hoorde het natuurlijk niet, maar mijn vriend gelukkig wel. Twee andere IPB-ers waren voor ons en zij kregen een stoelnummer. Oh zou het lukken? Het kan maar zo zijn dat zij de twee laatste stoelen hadden. Of dat één van ons nog maar mee kan. Wat een domper zou dat zijn. Vooral omdat je zo lang in intense spanning zit. Gelukkig kregen we te horen dat we mee mochten! De euforie die je dan voelt, alsof je de marathon hebt gewonnen (al heb ik geen idee hoe dat precies voelt…). Ze hadden veelal losse plekken, maar nog wel twee plekken achter elkaar. Helemaal prima! Zo konden we toch nog met elkaar communiceren. En het leukste was, we zaten ook nog eens achterin bij mijn zusje. Erg leuk om haar zo aan het werk te zien.

Vliegen als IPB-er

De vlucht van een kleine 14 uur vloog voorbij, we kregen een kijkje achter de schermen en we werden extra verwend. Leuk! De terugweg was gelukkig minder spannend, want er waren 160 plaatsen over. We konden makkelijk mee terug, we kregen zelfs comfortstoelen. Dat maakte de reis nog fijner!

Met de crew in Buenos Aires

We verbleven in Buenos Aires in hetzelfde hotel als de crew. Helaas was er op mijn zusje haar kamer alleen maar plaats voor twee, dus we moesten een kamer in het luxe hotel bijboeken. Wel met KLM korting, gelukkig. We verbleven er vijf dagen, waarvan mijn zusje nog een dag heen en weer naar Chili vloog. We ontbeten soms wel samen met andere crewleden. Maar iedereen trok vooral hun eigen plan. Alles kan, niks moet. Buenos Aires is een heerlijke stad, de eerste twee dagen waren fris en had ik graag Dr. Martens schoenen bij mij gehad, maar de dagen erna was het echt slipper en zonnebrillen weer. Heerlijk!

Ondanks het zenuwslopend is, is het wel onwijs leuk als je zo mee kan vliegen. Je bent natuurlijk korter op plaats van bestemming, en als slow traveller moest ik wel een tandje bij doen. Maar het was een ervaring die ik nooit zal vergeten en alle energie waard was! En dat is het belangrijkst!

♥ Kende jij het IPB-en principe al? Zou jij het voor over hebben om in de spanning te zitten? Of ga je liever met een rustig gevoel op reis?