♥ Diaryblog | zwarte dagen voor kerst

December, the most wonderful time of the year. Sinterklaas en de kerst maken december bijzonder. Toch begon mijn december niet zo wonderful, het begon eigenlijk erg slecht. Maar toch ergens ook oké. De laatste weken waren emotioneel, maar een inspiratie om te genieten het leven. Om er zoveel mogelijk uit te halen en van elke seconde te genieten. In de Eén beeld zegt meer dan duizend woorden diaryblog #35 laat ik je de eerste twee weken van december in beelden zien.

Maandag 30 november begon nog normaal. Na het ontbijt en tandenpoetsen ging ik naar de sportschool. Ineens  kreeg ik ineens de drang om naar mijn ouders te gaan. De oppaskinderen van mijn moeder waren die dag vrij, dus ik dacht ik ga gewoon. We speelden spellen, keken naar Sinterklaas en aten pepernoten (ja mijn eerste gewone pepernoten). ’s Avonds zat ik samen met mijn zusje op de bank te netflixen. Tot nu toe een prima dag!

Dinsdag 1 december begon ik de dag met een kop thee en cornflakes. Ik zat net achter de computer om te beginnen met bloggen toen mijn zusje appte waarom we hadden gebeld. Ik had niet gebeld en mijn moeder sliep nog. Dacht ik. Niet snel daarna hoorde ik mijn moeder naar beneden komen, voordat ze de deur open deed wist ik al genoeg. Mijn nicht was overleden, op haar 35e verjaardag. Een mooie symbolische dag, de dag dat ze op de wereld kwam en nu dus ook verliet. Twee jaar lang heeft ze keihard gevochten, ze heeft haar baby verloren door de leukemie, maar het was niet genoeg. Je kan zeggen dat ze ook het leven verloor, maar haar leven bestond de laatste tijd uit veel pijn en vermoeidheid. Wel met veel liefde van de mensen om haar heen, toch weet iedereen dat het beter is dat ze ging. Niemand gun je zo’n lijdensweg, gelukkig is ze daar van verlost.

De rest van de dag zat ons huis vol met familie, als je mij langer volgt weet je al dat we een hechte familie hebben (wat meestal zo is bij Indo’s). Zo proberen we elkaar te troosten en het verlies te verwerken. ‘S avonds mochten we naar het mortuarium (wat een akelig woord eigenlijk) om mijn oom en tante, haar vriend en broer met gezin te condoleren. Ook kon je afscheid nemen van mijn nicht. De hele week zijn we ’s avonds naar het mortuarium gegaan. Persoonlijk heb ik er niet veel mee, voor mij was het maar een lichaam wat er lag, het geen wat mijn nicht mijn nicht maakt was er al niet meer, maar ik ging om mijn familie te steunen. Om ze afleiding te bezorgen en ze te kunnen troosten.

Woensdag gingen ik met mijn oom, moeder en zusje na twijfel naar de Intratuin in Duiven. Naar de grote kerstshow, in eerste instantie hadden we geen zin om te gaan. Het was achteraf toch wel fijn en leuk. Daarna aten we het beste comfort food, dim sum.

Donderdagochtend had ik mijn eerste training bij Fit 20, een nieuw sportconcept waar ik snel meer over ga schrijven. Daarna ging ik thuis aan de slag met foto’s maken voor de blog. Het schrijven van blogs wilde nog niet lukken. Ookal denk je voorbereid te zijn op slecht nieuws, toch komt het harder aan dan je denkt. Een aflevering Netflix werkte als fijne afleiding en een kop warme thee is altijd lekker. Daarnaast begon ik met het regelen van de bloemen en een cadeau vanuit alle neven en nichten. Ook begon ik met het voorbereiden van de tekst die ik op wilde lezen tijdens de crematie. Voordat we weer naar het mortuarium gingen probeerde ik nog gezond te eten, zoete aardappelfrietjes met broccoli en vis.

Manna in Nijmegen is zo mooi versierd. Kerst lijkt ineens heel ver weg, maar toch is het al bijna. Met kleine dingen heb ik de kerst in huis gehaald. Ik werd toch wel een beetje enthousiast door de kersthow van de Intratuin.

Genieten van kleine dingen

Vrijdag wilde ik eigenlijk gaan sporten, maar ik was zo moe dat ik besloot thuis te blijven. Nou ja, ik ging weer naar mijn ouders. Helaas miste ik de bus, waardoor ik stukje ging lopen. Het weer was zo lekker. Frisse lucht en de zon, heerlijk! Van dit soort simpele dingen, geniet er van! Ineens word je nog meer bewust van alle mooie dingen die je elke dag meemaakt, de meest mooie dingen in het leven zijn nog gratis ook.

Zaterdag en zondagmiddag waren we ’s middags bij het mortuarium. Op zaterdagavond gingen we toch nog even naar de kerstmarkt in Kleve en zondag heb ik niet veel gedaan. We reden wel heen en weer naar Schiphol om mijn broertje en nichtje op te halen. Ook verfde mijn zusje mijn haar, het is weer roder. Op de foto komt het niet helemaal over, het is aubergine-achting.

Maandag was het afscheid van mijn nicht, het was een mooie dag. Er werden mooie woorden en herinneringen gedeeld. Er werd gehuild, maar ook gelachen. De hele familie was bijelkaar en dat was precies wat mijn nicht had gewild.

De rest van de week was ik echt op, van emoties en slecht slapen. Dat in combinatie met mijn hersenletsel doet niet veel goeds, dus ik nam een weekje rust. Ik keek veel naar Netflix, zette de kerstboom op voor de kerst spirit en deed wat kleine dingen in huis. De kleine lichtpuntjes maakte mijn week toch mooi!

Lekker op de bank folders kijken met een goede kop koffie

Lekkere ontbijtjes

De kerstboom opzetten

Bloggen

koffie en thee breaks

Sporten

Natuurlijke Kerst verschijnselen tegenkomen tijdens het wandelen

Het waren een paar zwarte dagen voor kerst, maar het was niet de hele tijd verdrietig. Er waren veel momenten waarbij ik (we) heb(ben) gelachen en genoten. Wat ik weer duidelijk heb opgemerkt de afgelopen weken is dat je moet genieten van het leven. Geniet van elk moment, geniet en leer van alle dingen die om je heen gebeuren, want het is echt zo het kan in eens afgelopen zijn. Dus wees deze mooie feestelijke maand dankbaarder voor wat je hebt, geniet nog meer van de familie en vrienden om je heen en de dingen die je doet!

♥ Van welke lichtpuntjes genoot jij afgelopen week?