♥ Diaryblog| dagelijkse leven met een hersenletsel
Hele dagen thuis zitten en niks verplicht te hoeven doen. Tijd hebben om alle leuke dingen te doen zonder werkstress aan je hoofd. Het klinkt hemels, niet? Maar dat is het niet, niet als je ziek of gehandicapt bent (in mijn geval een hersenletsel). Ja, je hebt alle tijd, maar die tijd heb je ook hard nodig voor herstel of in mijn geval om de dag door te komen. De tijd waarin ik wel de mogelijkheid heb om iets te doen is mij dan ook veel meer waard! En kleine dingen, de meest simpele dingen worden ineens een stuk mooier. In de nieuwe één beeld zegt meer dan duizend woorden diaryblog #7 geef ik je een kijkje in afgelopen week, waar ik zo van genoot en wat mijn leven een stuk leuker maakt.
Maandag begon ik de dag rustig, met de Asus laptop/ tablet op de bank en een ontbijt. Ik moest nog bijkomen van het drukke weekend dus ik deed niet veel bijzonders die dag. Even wat me time en wegdromen bij de te mooie droomstranden van Kuta.
Dinsdag wilde ik de dag beginnen met yoga, maar het werd dweilen. Blijkbaar was de afvoer van de vaatwasser losgeraakt. Was de vloer ook gelijk gedweild. ‘S middag maakte ik een mega havermoutkoek voor de lunch en ik deed wat voor de blog. Ik vond mijn zomerdrankje voor 2016!
Soms, nee bijna elke week, zie je te veel foodpics in mijn diaryblog voorbij komen. Laten we voorop stellen dat ik nou eenmaal heeeeel erg gek ben op eten (ook een indo dingetje), maar er is nog een reden waarom ik het vaak op de foto zet. Heel vaak doe ik ook niet meer op de dag. Als ik in de ochtend iets heb gedaan, moet ik ’s middags rust houden en zoveel mogelijk prikkels uitschakelen. Nu lijkt dat makkelijk, je pakt een boek en gaat lezen. Maar nee, helaas is lezen is voor mij één van de moeilijkste dingen. Je favoriete serie bingwatchen op Netflix klinkt ook heerlijk, maar de meeste programma’s zijn te druk. Het scheelt al als ik het geluid af zet. Wat ik wel doe, mijn ogen dicht doen en genieten. Van de zon die in mijn gezicht schijnt of een smaak die ik in mijn mond proef! Om weer terug te komen op de foodpics, de foodpics zijn voor mij het middel om een genietmoment vast te leggen. Van verder niks doen kan je namelijk niet echt een foto maken… Ik probeerde afgelopen week weer heerlijke recepten uit. Van zoete aardappel couscoussalade, pompoensoep met wortel (wat houd ik toch van de recepten van Chicks Love Food), tuinerwtenmunt puree met kabeljauw, gezonde chocolademousse tot verse smoothies en ik maakte weer verse granola.
Vorige week legde ik in de diaryblog al uit dat mijn hersenletsel en sporten heel goed samen gaan. Woensdag begon ik de dag ook met een fijne training. De rest van de dag deed ik rustig aan en genoot ik van de zon. Hier word ik heel gelukkig van!
’s Avonds aten we pastapesto met gerookte kip. Zo fijn dat je weer iets beter foto’s kan maken doordat het langer licht is!
Donderdag ontbeet ik buiten de deur, altijd een fijn geluksmomentje. Ik maakte foto’s voor de blog en ’s avonds ging ik weer naar de sportschool.
Vrijdagochtend moest ik nog bijkomen van de donderdagavond. Een nachtrust is voor iemand met een hersenletsel nodig om de dag vol te kunnen houden, doe je ’s avonds iets dan moet je nog extra bij tanken. De nachtrust alleen is helaas niet voldoende. ’s Middags werkte ik aan de blog en veranderde ik kleine dingen in huis. ’s Avonds at ik de heerlijke pompoensoep.
Van het weekend genoot ik het allermeest van het mooie weer. Zaterdag pakte ik de fiets naar de stad (waar ik zoveel leuke dingen tegen kwam) en zondag heb ik wat dingen in huis gedaan en lekker gewandeld.

Van mooi bikini’s bij Hunkemoller naar mooie manden bij Xenos
Het was weer een fijne week met mooie geluksmomenten. Ik heb de balans nog niet helemaal terug, maar het voelt wel steeds beter aan. Herstel duurt met een hersenletsel nou eenmaal lang, het gaat niet in dagen maar in weken en vaak zelfs maanden. Maar zolang je geniet van de dingen, maakt het ook helemaal niet uit!
♥ Waar genoot jij het meest van afgelopen week? Heb je ook zo van de zon genoten?
Ik vind het mooi om te lezen dat je weet hoe je met je lichaam om moet gaan. Knap hoor! Het lijkt me zo heftig om steeds weer bij te moeten komen van de constante prikkels om je heen. Een boek lezen of een serie kijken kan dus al heel heftig zijn, terwijl ‘gezonde’ mensen het juist ter ontspanning doen. Fijn dat je hier een balans in hebt gevonden, maar het is zeker iets waar je altijd rekening mee moet houden. Werk je ook nog of is dat helemaal niet mogelijk op dit moment? Heb je kans dat je klachten in de toekomst nog beter worden of is het iets wat blijvend is?
Bedankt voor je lieve reactie, Liset! Ik heb al bijna 7 jaar ‘ervaring’, in die tijd heb ik veel geleerd (oa ook door therapieën). Nu kan ik er redelijk goed mee omgaan. Neemt niet weg dat het elke dag weer een gevecht is, vol keuzes en afwegingen die je eigenlijk helemaal niet wil maken. Ik werk niet, ik ben 100 % afgekeurd. 2 a 3 keer in de week bloggen is vaak al te veel gevraagd. De kans dat ik nog herstel is heel erg klein, als ik mezelf vergelijk met 7 jaar geleden dan ben ik wel vooruit gegaan. Maar ik begon met niet weten hoe ik moest lopen of wat ik moest doen met een tandenborstel. Ik besef nu pas dat ik er eigenlijk nooit zo open over heb geblogd. Misschien moet ik dat maar een keer doen.
Kan jij al een beetje balans vinden? Het lijkt mij extra moeilijk, omdat je kinderen hebt. Ik vind het knap van je!
Whaah, dat een heerlijke dingen zie ik voorbij komen! Je moet goed voor jezelf zorgen inderdaad, hihi. Heel fijn trouwens dat sporten je goed af gaat. Vind het mooi om te zien hoe je deze hele week door geniet van kleine dingetjes! 🙂
Oh sorry, haha. Hopelijk heb ik je niet te hongerig gemaakt. Bedankt voor je positieve woorden :D!
All the food looks so healthy and totally delicious and I adore those fresh blooms as well. Kisses, darling.
Thank you Diana! Enjoy your week! Xoxo
Jammie, al dat eten ziet er echt heerlijk uit. Ik kan me wel vinden in je stukje wat je hebt geschreven, vaak voel ik me ook ‘schuldig’ als ik moet werken en denk.. was ik maar altijd vrij en zat ik maar altijd thuis. Zo zie je maar dat anderen het zo graag willen en als het normaal voor jezelf is je er niet eens bij stil staat..
Het is alleen goed dat je zo denkt, want dat houdt in dat het goed met je gaat 😉 .
Het klinkt inderdaad heerlijk om zo lekker thuis te zitten, maar als je dan de reden daarvoor hoort heb je het liever niet. Je eet erg goed, daar mag ik een voorbeeld aan nemen.. Ik ben echt te makkelijk met eten.
Moet zeggen dat ik nu in een ‘gezonde’ flow zit, dan gaat het net iets makkelijker. Maar ik maak geen moeilijke dingen hoor, het is makkelijker dan het er misschien uit ziet.
Wat heftig zeg, ik kan mij er eigenlijk geen voorstelling van maken, hoe het moet zijn om verplicht thuis te zitten. Ik vind het ontzettend knap om te zien dat je toch zo positief blijft!!
<3